ვიცი, დამღუპავ დაღუპვით ქალის,
მაინც შენს მაცდურ ღიმილს ვენდობი! –
ის ერთადერთი ღიმილი არის –
მტანჯველი თავის ერთადერთობით!

შენი თვალებით უგრძნობლად დამთვრალს, -
შენივ ღალატი გამომაფხიზლებს!…
ვიცი, მიმიყვან სიკვდილის კართან,
მერე სიკვდილსაც აღარ მაღირსებ!…

ვიცი, ამიბნევ ცხოვრების გზა-კვალს, -
მავიიმედებ მაინც მაგ თვალებს! –
იგი ამქვეყნად სხვა თვალებს არ ჰგავს,
სხვასაც ჩემსავით არვის აწვალებს!

ღმერთმა შეგინდოს შენ უღმერთობა, -
ჩემი ბედით რომ ასე ერთობი!…
მე მტანჯავს შენი ერთადერთობა
და ვცოცხლებ შენი ერთადერთობით!…